This type of stotra drew a special attention during Corona Mahamari (ॐ नमो भगवति महामारिके), it provides protection and grace of the Devi (नमो देवि महादेवि सर्वशोकवशङ्करि । सर्वदा सर्वतो मह्यं कृपां कुरु कृपामयि ).
॥ महामारी स्तोत्रम् ॥
देव्युवाच पुरा ब्रह्मा तु मां स्पृष्ट्वा समाहूया s ब्रवीद्वचः । शृणु मे वचनं पुत्रि कुरुष्वाद्याथ सादरम् ॥१॥
कलौ जना दुराचारा राजानश्च तथाविधाः । अतो गत्वा भुवं देवि मृत्युरूपा भवाशु च ॥ २ ॥
परद्रव्यापहर्तारः परस्त्रीनिरताः सदा । देवस्वहरणे सक्ता ब्रह्मस्वहरणे नृप ॥३॥
तेषां दोषवशात्त्वं तु जनान् संहर नित्यशः । ब्रह्मणैवं समादिष्टा इन्द्राद्यैः सुरसत्तमैः ॥४॥
भुवं समागता तत्र जनान् ज्ञात्वाऽथ पापिनः । राज्ञां दोषान्पुरस्कृत्य ग्रामे ग्रामे वराम्यहम् ।
तत्रापि पापिनो हत्वा पुनार्ग्रामान्तरं भजे ॥५॥
एवं देशानटित्वाऽहं सर्वान्संहृत्य वै जनान् । पुनर्गच्छामि सदनं ब्रह्मणः परमेष्ठिनः ॥६॥
एवं मदागमं ज्ञात्वा बुद्धिमान्पुण्यकृन्नरः । विचार्य शास्त्रतो नित्यं जागरूको भवेदलम् ॥७॥
पतन्ति मूषिका यत्र नृत्यति विरमन्ति च । तद् गृहं तत्क्षणं त्यक्त्वा सकुटुम्बो वने विशेत् ॥८॥
तत्र शान्ति प्रकुर्वीत महादेव्याः समीरिताम् । जपित्वा च महामन्त्रं पठित्वा स्तोत्रमुत्तमम् ॥९॥
ॐ नमो भगवति महामारिके मृत्युरूपिणि सकुटुम्बम् मानव स्वाहा ।
संस्थाप्य प्रतिमा तत्र धूपदीपोपहारकैः । विधिवत्पश्चाज्जुहुयात्प्रत्यहं नरः |
हरिद्राचूर्णमिश्रेण चित्रानेनैव संयुत: | समिद्भि: खादिरैर्भक्त्या ब्राह्मणैश्च समन्वितः ॥१२॥
पत्नी पुत्रात्म भ्रित्येश्च जुहुयादनुवासरम् । होमान्ते च पठेन्नित्यं स्तोत्रमेतज्जितेन्द्रियः ॥१३॥
नमो देवि महादेवि सर्वशोकवशङ्करि । सर्वदा सर्वतो मह्यं कृपां कुरु कृपामयि ॥१४॥
मेरौ कैलासशिखरे हेमाद्रौ गन्धमादने । नित्यप्रियकृतावासे मद्यमांसबलिप्रिये ॥१५॥
महा सैन्यसमायुक्ते सर्वप्राणिविहिंसके । सर्वाभिचारिके देवि सर्वं त्वं रक्ष सर्वदा ॥१६॥
यत्र कुत्र स्थले वापि यस्मिन् कस्मिन् यदा कदा । रक्ष मां रक्ष मां देवि सपुत्रपशुभृत्यकम् ॥१७॥
मागल्यं मंगलं देहि महामाङ्गलदायिनि । लोकानामभये सर्वमङ्गले मंगलप्रिये ॥१८॥ इ
ति स्तुत्वा महादेवीं भक्तिभावेन संयुतः । भुन्जीत स्वजनैर्युक्तो देवीं तां मनसा स्मरन् ॥१९॥
यदा स्वगृहचैत्येषु ध्वांक्षरावो भवेन्मुहु: । काकशान्तिम् ततः कृत्वा ग्रहं गन्तुपक्रमेत् ॥२०॥
सुमूहुर्ते सुनक्षत्रे स्वलंकृत्य ततो गृहम् । ब्राह्मणै र्बंधुभि: सार्थं संविशेद्गृहमात्मनः ॥२१॥
स्वस्तिवाचन विप्रेभ्यः शान्तिसूक्तोक्तिपूर्वकम् । दक्षिणां च हिरण्यादि दद्याच्छाढय विवर्जितः ॥२२॥
ब्राह्मणान्भोजयित्वा च देवीं तां प्रार्थयेद्गृहे । गच्छ गच्छ महादेवि स्वस्थानं मङ्गलं कुरु ॥२३॥
एवं कृत्यविधानेन मारिकाशान्तिरुत्तमा । जायते नाऽत्र सन्देहः सत्यं सत्यं समीरितम् ॥२४॥
इत्येतत्कथितं देव्या देवेभ्यः स्वात्मसम्भवम् । माहात्म्यं पठितं येन सोऽपि माङ्गल्यमाप्नुयात् ॥२५॥
लिखितं पुस्तकं यस्य गृहे तिष्ठति सर्वदा । तस्य मारीभयं नास्ति सत्यं सत्यं मयेरितम् ॥२६॥
पुस्तकं पूजयेद्यस्तु श्रद्धया परया मुदा । सोऽपि माङ्गल्यमाप्नोति इहाऽमुत्र परां गतिम् ॥२७॥
सर्व त्यक्त्वा साधये देवीं यत्नैर्धनैरपि । स्तोष्यन्ति परया भक्त्या सर्वकामार्थसिद्धये ॥२८॥
विडाला यत्र नश्यन्ति यत्र नश्यन्ति मूषिकाः । स्थानं तं तु परित्यज्य स्थानशून्यं च कारयेत् ॥२९॥
॥ इति महामारीस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥
Comments
Post a Comment